Anne olmak sanırım bu hayatta en çok olmayı sevdiğim şeydi diyebilirim. Anne olmak delilik ve çok akıllı olmak arasındaki ince bir çizgi gibi. Kendindeki potansiyelin dibini sıyırmak anne olmak. Muazzam bir duygu, muhteşem bir hissiyat.

2024 tarihinde anne oldum, malum ilk bir sene bebek bakımı zor oluyor birçok şeye ara vermek durumunda kalıyorsunuz, birçok şeyden fedakarlık yapmak durumunda kalıyorsunuz. Yeme ,içme ve  uyuma da buna dahil ki sosyal ve iş hayatını saymıyorum bile. Her neyse , bilgisayardaki işlerime göz atabiliyor olmam,evde anne köftesi yapabiliyor olmam  bile üç ayıma mal oldu diyebilirim. İlk 40 gün dedikleri bir dönem var ki akıllara zarar bir dönem, anne ve baba için oldukça zor bir süreç oluyor. Her ne kadar doğumdan sonra ayaklarınız yere basmayacak kadar mutlu da olsanız birden size yüklenen o sorumluluğun telaşına da kapılıp gidiyorsunuz. Emzirme süreci ,bebeğin sağlıklı kilo alımı ve dünyaya adapte olma süreci derken zamanın nasıl geçtiğini anlamanız mümkün olmuyor. Kızım yeni bir yaşına girdi ama ben bu bir yıl nasıl geçti hiçbir şey anlayamadım. Hem en dolu, hem en hızlı, hem de en tatlı geçen bir seneydi. Kız çocuğu neşe demek, bitmeyen bir mutluluk ve neşe kaynağı olduğunu söyleyebilirim.

Bebiş ile birlikte anne-baba ilişkisi ve hatta büyük anne büyük baba ilişkilerinin dahi değişip, dönüştüğünü düşünüyorun. biz de olumlu bir dönüşüm oldu , hayatta hiçbir şeyi sorun etmeyen, yumuşak karşılayan, asla sesini yükseltmeyen birer ebeveyne dönüştük . Benim kızım genel itibariyle uslu ve sakin bir bebek, sinirlerimizin bu süreçlerde çok yıprandığını söyleyemem aksine bize olumlu anlamda çok şey kattı. Herkesin yavrusu kendine tatlı ve özeldir derlerdi hakikaten de öyleymiş. Her gün, her hafta, her ay yaptığı hareketler rutin gelişiminin bir parçası dahi olsa anne-baba olarak bize çok farklı geliyor. Her ayında bu ayı bir önceki aydan daha güzel diyorsunuz bir yandan da bir önceki ayını ya da aylar öncesini özlüyorsunuz.  Bir yaş doğum gününü yeni yaptık , yeni yeni adım atmaya ve yürümeye başladı. Yazın 5-6 aylık halleri ise hala burnumda tütüyor. Yürüteçte geçirdiği bir iki ay ayrı sevimli, ek gıdaya başlama  süreci ayrı, yürümeye ve diş çıkarmaya başladığı dönem ayrı sevimli.

Herkesin anneliği ve çocuğu farklıdır tabiki lakin bu dönemlerin ben çok tatlı dönemler olduğunu düşünüyorum ve sürekli anne olmaktan şikayet edenlere anlam veremiyorum.Bu dünyadaki en masum ve en sevimli şeye sahip olmak ve bundan bakımı zor diye şikayet etmek yanlış geliyor. Bu tarz annelere  babanne ve ananelerin destek olmasını çok istiyorum çünkü uykusuzluk ve iş yükü ağırlığı çok zor geliyor. Anneliğin ilk bir yılında hiç olmadığımız kadar çok çevre desteğine ihtiyacımız oluyor, olunan destekler de asla unutulmuyor.

Velhasılıkelam tarifi mümkün olmayan duygular yumağı. Her ayını , her ay yaptığı hareketini detayları ile kafanıza kazıyorsunuz ve kalbiniz artık iki kişilik atıyor. Tüm anneler sağlıkla büyütsün yavrusunu, ve isteyen tüm kadınlar anne olsun inşallah.